Dat heeft een heel eenvoudige oorzaak: er valt niets te laten zien!
Vorige week schreef ik al over de mist, die mijn spieren plaagde, waardoor het breien moeizaam ging.
Helaas bleef de mist dagenlang hangen, waardoor er steeds meer spieren verkrampten. Uiteindelijk zat ik vrijwel helemaal vast, en kreeg ik 39 graden koorts.
Gelukkig is de mist inmiddels verdwenen en zijn mijn spiertjes weer stuk voor stuk losgekomen. Dus kon ik gisteren eindelijk weer eens een breiwerkje oppakken. Maar daar valt nog niet veel aan te zien.
Daarom vandaag maar eens wat foto's laten zien van de eerste (en tot nu toe enige) baret die ik breide.
Vorig jaar op de Handwerkbeurs was het (toen nieuwe) boek van Jolijn Copier te koop: Baretten breien.
Dochterlief vond de voorbeelden die er te zien waren erg leuk, en we wilden wel graag zo'n boekje kopen, dat ter plekke van een handtekening werd voorzien. Het was erg druk, en we besloten later die dag nog een keer terug te komen. DOM! We troffen een onbemande stand aan, en een bordje: Uitverkocht!
Later schafte ik het boekje alsnog aan bij B.ol.com (met cadeaubon, dus hoefde ik er niet voor te betalen, dat is altijd mooi meegenomen). Ik vertelde mijn dochter daar niets over, en besloot een baret uit te kiezen, en die voor haar te breien. Die kreeg ze als cadeautje op 5 december (ze is 16 jaar oud, dus we vieren al jaren geen Sinterklaas meer, maar dit vond ik wel een leuk idee).
Dat uitkiezen van een patroon vond ik nog niet meevallen, maar gelukkig vond ze dat ik de juiste baret had uitgekozen, en helemaal in de goede kleuren! Ik heb de baret met 2 restant bollen mohair(achtige) wol. Er zaten geen labels meer bij, dus de correcte samenstelling weet ik niet, maar de baret is heerlijk warm. Ze heeft hem de vorige winter veel gedragen, en ook nu alweer vaak opgehad, op de fiets naar school. Vandaag had ze hem thuisgelaten, dus kon ik even foto's maken. Maar dat viel nog helemaal niet mee, het is ecru en zachtroze, krijg dat maar eens duidelijk op de foto!
Leuk dat jullie weer even langskwamen!
Wat een prachtige baret, ik kan best goed zien dat het ecru met roze is hoor. Enne: dat je het 'stiekem' voor (of uit naam van) Sinterklaas hebt gebreid is voor mij precies waar het met het Sinterklaasfeest om gaat. Leuk dat je dochter er zo blij mee was (en is).
BeantwoordenVerwijderenWel vervelend om te lezen dat je zo ziek wordt van de mist. Ik hoop dat je inmiddels weer bent opgeknapt.
Nog even over je lieve reactie over mijn hond: Honden zijn bijzondere dieren vind ik. Gelukkig probeert Ysja bij ons niet heel erg de leiding van de 'roedel' over te nemen maar ze gaat wel erg zelfstandig te werk in buitensituaties, en dat is lastig. Ik krijg goede begeleiding, nog steeds, dus het gaat best goed en bij de minste problemen kan ik gelijk terecht. Zo hebben we het heel fijn samen, iedereen in ons gezin is dol op Ysja, dus dat zit wel goed.